(c) Odnos između Vijeća ministara i entitetâ

Velike poteškoće pri sastavljanju Vijeća ministara u najvećoj mjeri odražavaju interes koji entiteti imaju u kontrolisanju rada institucija BiH, a posebno Vijeća ministara. Izgleda da je učestvovanje političkih stranaka u Vijeću ministara uslovljeno njihovim učešćem u entitetskim vladama. Kao rezultat toga, Vijeće ministara djeluje sve više kao zastupnik entiteta. Vijeće ministara je polako postalo mjesto gdje entiteti iznose svoja gledišta o politici države. Ako ova situacija nije specifična za BiH, kako je to Marc Uyttendaele primijetio u vezi sa belgijskom vladom, ona pretvara državnu vladu u sliku entiteta u ogledalu i, na taj način, ugrožava glavni cilj federalizma koji omogućava da svaki nivo vlasti ima vladu koja je sinhronizovana sa svojom sociološkom stvarnošću.²⁸⁴² Kao ilustracija ove situacije, moguće je pozvati se na rastuću tendenciju organa vlasti RS da usvajaju rezolucije ili deklaracije o pitanjima koja se ubrajaju u nadležnosti institucija Bosne i Hercegovine. Ovo je tačno ne samo kad je riječ o osnovnim pitanjima koja se odnose na organizaciju BiH²⁸⁴³ nego i kad je riječ o više „ovozemaljskim“ pitanjima kao što je podrška Republike Srpske usvajanju zakona koji je predložilo Vijeće ministara.²⁸⁴⁴ Iako ovakva uplitanja entiteta u proces odlučivanja državnih institucija ne predstavljaju ništa više nego političke deklaracije,²⁸⁴⁵ politička stvarnost je takva da ih članovi Vijeća ministara iz entiteta iz kojeg takve deklaracije dolaze slijede. Time se stvara pogrešna predodžba o tome da nadležnosti države i njenih institucija proističu iz prenosa ovlaštenja od tog entiteta, a ne iz Ustava BiH, te da su državne institucije, u suštini, „zajedničke institucije” dvaju entiteta.