ii. Grb, zastava i himna Republike Srpske

Ustavni sud BiH je slično utvrdio i za simbole koje koristi Republika Srpska.²³⁴⁶ Kao zvanični simboli jedne teritorijalne jedinice koja ima status entiteta, oni predstavljaju ustavnu kategoriju i, kao takvi, moraju predstavljati sve građane RS, jer im i Ustav RS priznaje jednaka prava. Ti simboli nalaze se na svim javnim institucijama u Republici Srpskoj, u Narodnoj skupštini Republike Srpske, na javnim ustanovama itd., dakle, to nisu lokalni simboli jednog naroda koji treba da odražavaju kulturno i istorijsko nasljeđe samo tog naroda, nego se radi o zvaničnim simbolima multinacionalnog entiteta koji, stoga, moraju odražavati i takav karakter entiteta. Imajući u vidu navedeno, ne mogu se prihvatiti argumenti Narodne skupštine da se drugim konstitutivnim narodima ne osporava pravo da koriste svoje simbole u Republici Srpskoj, odnosno da oni mogu slobodno da ističu svoje simbole na vjerskim objektima.²³⁴⁷ Ustavni sud BiH je naglasio da se ne osporava pravo srpskog naroda da putem simbola RS sačuva svoju tradiciju, istorijsko nasljeđe i kulturni identitet. Ali, isto pravo se mora dati Bošnjacima i Hrvatima, kao konstitutivnim narodima, i svim ostalim građanima BiH, posebno imajući u vidu da su Ustavom RS kao vitalni nacionalni interesi konstitutivnih naroda, inter alia, definisani identitet konstitutivnih naroda, obrazovanje, vjeroispovijest, jezik, njegovanje kulture, tradicije i kulturno nasljeđe.²³⁴⁸ Himna RS simbolizuje samo srpski narod u RS, što je kao nesporno prihvatila i Narodna skupština.²³⁴⁹

Pobijani simboli predstavljaju „razlikovanje, isključivanje, ograničavanje, odnosno davanje prvenstva, koji se zasnivaju na nacionalnom ili etničkom porijeklu i koji imaju svrhu ili kao rezultat da naruše ili da kompromituju priznavanje, uživanje ili vršenje, pod jednakim uslovima, prava čovjeka i osnovnih sloboda na političkom, ekonomskom, socijalnom i kulturnom polju ili u svakoj drugoj oblasti javnog života“, a što je zabranjeno članom 1. Međunarodne konvencije o ukidanju svih oblika rasne diskriminacije.²³⁵⁰ Ovaj stav Ustavnog suda BiH, posmatrajući ga zajedno sa principima iz Odluke broj U 5/98 o konstitutivnosti naroda, te uzimajući u obzir politički i vremenski kontekst u kojem je zakonodavac usvojio osporeni zakon, vodi prema zaključku da su čl. 2. i 3. Ustavnog zakona o zastavi, grbu i himni Republike Srpske diskriminišućeg karaktera, te da su suprotni ustavnom principu o ravnopravnosti konstitutivnih naroda, građana i „ostalih“. Takođe, ovaj stav Suda vodi zaključku da u konkretnom slučaju nije poštivana obaveza „da se ne počini nikakvo djelo rasne diskriminacije, ili da se ne vrši nikakvo djelo rasne diskriminacije, ili da se ne vrši rasna diskriminacija“, odnosno da se „preduzmu efikasne mjere radi ponovnog razmatranja nacionalne i lokalne vladine politike i izmjene, ukidanja ili poništenja svakog zakona i svakog propisa koji ima svrhu da uvede rasnu diskriminaciju, ili da je ovjekovječi tamo gdje ona postoji“.²³⁵¹

U vezi sa članom 2. Zakona o upotrebi zastave, grba i himne Republike Srpske, koji propisuje da se ovim simbolima „predstavlja državnost Republike Srpske“,

Ustavni sud BiH je, ponovo, ukazao na svoju dosadašnju praksu iz predmeta broj U 5/98-IV. Kao što je na osnovu Odluke broj U 5/98 pojam „državnosti“ RS iz člana 1. Ustava RS morao biti brisan, i u ovom slučaju Ustavni sud BiH je smatrao da nije moguće naći tumačenje pojma „državnosti“ koje bi bilo u skladu sa Ustavom BiH. Za razliku od saveznih država koje čine jedinice koje se i same nazivaju državama, u slučaju BiH je jasno da RS i FBiH, prema Ustavu BiH, nisu države, nego entiteti. Ustavni sud BiH se oslonio na odredbe čl. I/1. i I/3. Ustava BiH, koji garantuju suverenitet, teritorijalni integritet, političku nezavisnost i međunarodni subjektivitet državi BiH. Konačno, specijalni paralelni odnosi entitetâ sa susjednim državama nisu mogući bez odobrenja Parlamentarne skupštine BiH.²³⁵²