(a) Sastav (član VII Aneksa 6. DMS)

Za razliku od Ustavnog suda BiH, u Domu za ljudska prava su međunarodne sudije bile u većini, u omjeru 8 naprema 6. Od šest domaćih sudija, četvorica su dolazila iz Federacije, a dvojica iz Republike Srpske. Član VII Ustava BiH, međutim, ne precizira koji je unutrašnji državni organ nadležan za imenovanje sudija. Međunarodne sudije imenovao je Komitet ministara Vijeća Evrope u dogovoru sa ugovornim stranama iz Aneksa 6. DMS. Komitet ministara imenovao je i predsjednika ili predsjednicu Doma. Svi članovi Doma trebalo je da budu priznati pravnici kvalifikovani za visoku pravosudnu funkciju (high judicial office). Imenovani su na period do pet godina sa mogućnošću ponovnog izbora.⁴¹⁸ Članove Doma, koji su imenovani u skladu sa prenošenjem odgovornosti na BiH, prema članu XIV Aneksa 6, imenovalo je Predsjedništvo BiH.⁴¹⁹

Član VII2. Aneksa 6. izričito ukazuje na Rezoluciju (93)6 Komiteta ministara Vijeća Evrope od 9.3.1993. godine. U njoj Vijeće Evrope predviđa postupak 1999; Neussl, 1999; Nowak, 1998.a; Rauschning, 1998; Nowak, 1998, Nowak, 1997; Aybay, 1997. pomoću kojeg evropske države koje još nisu članice Vijeća Evrope mogu zatražiti podršku za osnivanje suda ili nekog sličnog sudskog organa za nadzor zaštite ljudskih prava u unutrašnjem pravnom poretku, čije bi djelovanje bilo vremenski ograničeno do pristupa navedene zemlje Vijeću Evrope.⁴²⁰ Komitet ministara može na zahtjev i u dogovoru sa organima iz Strazbura imenovati posebno kvalifikovane osobe za takav sudski organ.⁴²¹ Pri tome, broj stranih eksperata mora uvijek biti veći od broja domaćih eksperata.⁴²² Sudski organ mora, između ostalog, primjenjivati i materijalno pravo iz EKLJP.⁴²³